7 – Schliemann Yarması

Schliemann, ilk üç kazı mevsiminde höyüğün ortasından geçen, 40 m. genişliğinde ve 17 m. derinliğindeki kuzey-güney yarmasını açmıştır. “Deneme kazısı” olan bu çalışmalarla ana kayaya kadar inilmiştir: Schliemann bu yöntemle “Priamos Kalesi”ni bulacağını umuyordu. Ancak bu çalışmalar sırasında, üst tabakalardaki önemli yapı kalıntıları, kısmen ya da tamamen tahrip edilmiştir. Yarmanın tabanında, gördüğünüz Troia I’in erken evrelerine ait (yaklaşık M.Ö. 2920) duvar kalıntıları bulunmuştur.

İlk kez 30’lu yıllardaki Amerikan kazılarında ve 1988’den beri sürdürülen kazı çalışmalarıyla, Troia I dönemi ayrıntılı biçimde araştırılmıştır. Durduğunuz yerin hemen aşağısında, arkası taş dolgu olan, Troia I erken dönemi suru olarak kabul edilen eğimli duvar kalıntısını görmektesiniz. Daha arkadaki birbirine paralel taş duvarlar ise, İlk Tunç Çağı’na (yaklaşık M.Ö. 2920) ait yan yana inşa edilmiş büyük yapıların temelleridir. Bu evlerin bazılarında ön oda vardır. Burada ilginç olan özellik “g” duvarında görülebilen, taşların yanlamasına örülmesiyle (balık sırtı tekniği) elde edilmiş duvar tekniğidir. Troia Ib evresine ait 102 nolu ev, büyüklüğü ve biçimiyle özellikle dikkat çekmektedir.

Duvarların üst kısımları, tahminen kerpiçten ya da kille sıvanmış ağaç ve dallardan yapılmışlardır. Damlar düz ve topraktı. Ama bunlara ait kalıntılar, günümüze kadar gelmemiştir. Sağda gördüğünüz profili korumak için 1988 yılında yapılan destekleme duvarı, tümüyle kerpiçten örülmüştür. Bu duvar, uzun planlı evlerin bittiği yere kadar devam etmektedir. Yarmanın kuzeyinde, “hoker” biçiminde birkaç çocuk gömüsü bulunmuştur. Yerleşmenin içindeki bu tür çocuk gömüleri o dönem için normaldir.