Kapadokya bölgesi’nde tek başına bir inziva yaşamı benimsemiş kişiler, manastır ve kiliselerden bağımsız olmalarına karşın önemlı bir sosyal topluluktu. Bu kişiler gereksinimlerini karşılamak için bile çalışmazlar, ihtiyaçlarını kendilerine saygı duyan halktan yada manastırlardan giderirlerdi. Günlük ibadetler, bir vaizin nezaretinde gerçekleştirilirdi. Bu yapılardaki hıristiyanlar mısır ve suriye’dekı gruplar gibi ayrıcalıklı durumda…