
Protohistorya
Protohistorya ve Ön Asya Arkeolojisi insanlık tarihinde tarımın başladığı ve ilk yerleşik yaşamın ortaya çıktığı dönem olan Neolitik Çağ’dan (yaklaşık olarak M.Ö. 10.000 ortaları) başlayarak sırasıyla Kalkolitik Çağ (M.Ö. 5.000-3.000), Tunç Çağı (M.Ö. 3.000-1.200) ve Demir Çağı (M.Ö. 1.000-500) sonuna kadar olan zaman diliminde başta Anadolu olmak üzere tüm Ön Asya’ya (Kıta Yunanistan ve Ege Adaları, Girit, Kıbrıs, Balkanlar, Kafkasya, İran, Mezopotamya, Suriye, Filistin, Mısır) yayılan kültürleri ve uygarlıkları inceleyen bir bilim dalıdır. Bu dönem, insanlık tarihinin en önemli süreçlerinden olan yerleşik yaşama geçiş ve yazının bulunmasıyla ilk tarih çağlarına geçişi kapsayan süreci içinde almaktadır. Bu bilim dalıyla uğraşan arkeologlara protohistoryen denir.
Protohistorya, bazı arkeologlar ve tarihçiler tarafından tarihöncesi (prehistorya) ile tarih arasında kalan dönemi adlandırmak için kullanılır.
Tarih öncesi ile protohistorya arasındaki ayrım pek net değildir. Bazı kullanımlarda, bu dönemdeki kültür ya da uygarlıklar henüz yazıyı geliştirmemiştir ama başka kültürler onun varlığını kendi yazılarında belirtmişlerdir. Örneğin, Avrupa’da, Keltler ve Cermen kabileler, Yunan ve Roma metinlerinde kendilerinden bahsedildiği için, protohistorik olarak kabul edilebilirler. Protohistorya ayrıca, bir toplumda okuryazarlığın ortaya çıkmasıyla ilk tarihçilerin yazıları arasındaki döneme de işaret edebilmektedir.
Kaynak
http://www.dtcf.ankara.edu.tr/protohistorya-ve-onasya-arkeolojisi-anabilim-dali/
https://tr.m.wikipedia.org/wiki/Protohistorya

